باز این چه شورش است که بر خلق عالم است
دانی که چرا مهر جبین خاک حسین است؟ / چون قبله ی دل پیکر صد چاک حسین است دانی که چرا چوب شود قسمت آتش؟ / بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است دانی که چرا آب فراتست گل آلود؟ / شرمنده زلعل لب عطشان حسین است دانی که چرا کعبه ی حق گشته سیه پوش / یعنی که خدا هم عزادار حسین است . . . خوش به پارسال که این موقع داشتم تهیه سفر به وادی عشق کربلا را میدیدم . خوش به لحظاتی که در بین الحرمین بودم . روزهایی که مثل یک خواب بود برام ای کاش دوباره ... ای کاش نجف.. ای کاش بین الحرمین ؛ای کاش دوباره... ای کاش! ...
نویسنده :
مامان سودابه
22:53